maandag 16 augustus 2010

Nog een maand

Vandaag een maand en we vertrekken, de visum zijn in orde Robert zijn international rijbewijs ook en volgende week gaan we de ticketten halen, de laatste weken zijn hier nog redelijk druk dus planning is nodig zodat we alles rond krijgen en niets vergeten.

Nog even wachten en we kunnen terug genieten van al het lekkere fruit waar Bali ons mee verwend en zeker met de "Koningin van de vruchten" de Mangistan, niet te verwarren met Mango daar heeft het helemaal niets mee te maken.

In de tropische regenwouden van Zuidoost Azie, groeit een tropische vrucht die in het westen praktisch onbekend is; de mangosteen (Garcinia Mangostana) ook wel mangistan genoemd.


De mangistan is inheems in Zuid-Oost Azië en vermoedelijk afkomstig van de Sunda eilanden en de Molukken.
Door haar exclusieve smaak en hellende eigenschappen kreeg ze de titel van "Koningin der Vruchten" toebedeeld. Zoals vele tropische vruchten wordt de mangosteen al eeuwen in volks remedie gebruikt om allerlei lichaamsfuncties te ondersteunen en de weerstand te verhogen. Goed voor het lichaam en hemels voor de tong.

De mangosteen, manggis of mangistan is een bes ter grootte van een van een mandarijn en weegt 80 tot 140 gram. In de vrucht zitten parelwitte partjes vruchtvlees aan elkaar vast als partjes van een mandarijn. In het vruchtvlees kunnen zaden voorkomen, meestal zijn het 2 tot 3 goed ontwikkelde zaden van 1,3 tot 2,5 cm. lengte. Het witte, stroperige vruchtvlees heeft een voortreffelijke smaak en de vrucht wordt hierom wel de "Queen of Fruits" of "Fruit of the Gods " genoemd. De smaak is fris-zoet en doet denken aan een combinatie van aardbeien en druiven. Het tropische vruchtvlees smelt als het ware op de tong.
De vrucht is omringd door een gladde, donkere purperachtige schil, die de sneeuwwitte vrucht binnenin beschermt. Met name in de schil bevinden zich de geneeskrachtige ingrediënten , Xanthonen genaamd.
Aan het steeltje van de vrucht zitten 4 kelkblaadjes. Aan de onderzijde zitten 4 tot 8 meegegroeide stempeldelen. De hoeveelheid stempel delen is gelijk aan het aantal vruchtvlees partjes. In Indonesië brengt een mangosteen met vier stempel delen geluk, net als bij ons in het westen een klavertje vier.



De boom groeit enkel in de tropen hoewel het één van de traagst groeiende bomen zijn kan een volwassen boom tot 25 m hoog worden. Vanaf het moment dat het zaadje is gepland, heeft de boom 7 tot 10 jaar nodig om te rijpen en vruchten op te brengen. Daarna kan hij tot duizend vruchten per oogst produceren.
Ondanks dat de mangosteen al eeuwen beschikbaar is op de fruitmarkten van Zuidoost Azië, is de vrucht nooit in zijn gehele vorm gecommercialiseerd voor de westerse bevolking. De vruchten zijn rijk aan kalk, fosfor, kalium, en vitamine C.
Bij ons wordt deze vrucht vers en in blik te koop aangeboden in Chinese supermarkten.

Groetjes Rita & Robert

maandag 9 augustus 2010

Nog 38 dagen

Nog 38 dagen en we vertrekken, onze Visum is in orde en ook Robert zijn Internationaal rijbewijs is vernieuwd.
Zaterdag zijn we naar de Indonesische Ambassade geweest in Brussel voor het feest van de 65ste onafhankelijkheid van Indonesië, dit is op 17 augustus maar omdat morgen de Ramadan begint en de Moslims niet mogen eten en drinken is het feest verplaatst naar 7 augustus.
Het was een heel fijne gezellige dag, we hebben natuurlijk veel bekende gezien die we elk jaar daar ontmoeten, het eten was heel lekker en natuurlijk is er ook gedanst namelijk de Poco-Poco.
De kleinste hebben een Balinese dans gedaan dit was heel fijn om te zien, ik wil hun binnen enkele jaren wel eens terug zien, nadien de iets oudere kwamen een mooie dans van West Sumatra doen .
Het hoofstuk was een dans van Aceh waar snelheid en elegantie troef is, knap ingeleid door Made waarop de dames en heren het ritme volgde, via de foto's kan je de snelheid niet volgen dit zou eigenlijk moeten gefilmd worden dan kan je het beter zien.
De Indonesische dames van Antwerpen brachten een mooie variatie van de Poco-Poco, heb ik dit niet op de boot de Dewaruci gezien!!!
We hebben geluk gehad met het weer want het was rond 17.00 uur dat het begon te druppelen dus zijn we dan naar huis gegaan.
Hier is de link naar de foto's, niet allemaal zijn ze heel zuiver er zat toch wel een vlek op de lens en dacht dat het weg was maar niet dus.
Groetjes en tot volgende week dan is het nog één maand.
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/merdeka_65_indonesi

Rita & Robert