donderdag 17 maart 2011

Foto's afscheidsfeestje Melamun

Marian, Henk, Robert en ik
Het lekker buffet met Nasi Kuning( gele rijst )
Robert mocht de top eraf snijden
Nyoman altijd in de weer
Gede, Komang en Eric
Wida & Robert
De danseresjes
De Melamun singers, Gede, Tom & Agus
Lely de dienster van het hotel
De taart gemaakt door Made
Aansnijden van de taart
Knap vuurwerk
De staff genoot ervan
De volledige reeks is te zien via deze link

Afscheidsfeestje in Melamun

Hallo iedereen,
Hier volgt ons laatste verslagje van Bali, we zijn natuurlijk zoals de meeste al weten terug thuis van zaterdag avond.
Donderdag avond waren we door Susie en John uitgenodigd in het restaurant, ook Marian en Henk waren erbij en een heel deel van de staff.
Er was een Balinees buffet klaargemaakt door Made & Tom, eerst bananeleaf soup en allerhande andere lekkernijen, we hebben lekker gesmuld. Ook Nasi Kuning( gele rijst ) dit is alleen voor speciale gelegenheden!!!
Nadien was er een taartje met onze beide namen erop door Made gemaakt, we moesten ze natuurlijk aansnijden en kregen applaus.
Enkele kinderen ook Ayu het dochtertje van Erna & Made danste, na de dans kwamen de kinderen allen tot ziens zeggen.
Ook Lely het dienstertje kwam dansen, zij is echt een heel goede danseres, de jongens zongen nog een liedje en toen de klap op de vuurpijl, John had vuurwerk gekocht en niet zo'n klein beetje, er stonden stoelen en Robert en ik moesten gaan zitten en ook een staaf vasthouden helemaal zonder gevaar, allé denk het toch, de staff heeft het vuurwerk aangestoken en plezier dat ze hadden, er is zelfs meer afgestoken dan op oudjaar!!!
Marian zei ofwel zijn ze blij dat jullie weg zijn, ofwel hebben jullie het hotel goed gesponsord of jullie zijn de nieuwe eigenaars, dus aan jullie de keuze!!!
Het was een avond om nooit meer te vergeten, denk dat iedereen in het straatje wist dat we vertrokken met al het lawaai.

De volgende morgen waren we natuurlijk goed op tijd wakker want er moest nog een beetje weggebracht worden, de motor, tafels en stoeltjes waren de dag voorheen al door de Staff en Huub naar hun gebracht.
Al het andere is opgeslagen achter de receptie en ja zodoende moeten we in september terug gaan.
Marian, Henk, Chris en Danny waren ook op tijd op om ons goede reis te wensen, Giok was er goed op tijd en na eerst een koffie te hebben gedronken was het tijd om afscheid te nemen. Cin en Huub kwamen ook nog en gelukkig hebben we Wendy & Tom ook nog gezien, en toen was het moment daar, de traantjes kwamen boven zelfs Robert had het kwaad op een bepaald moment.
Ook van het voltallig personeel afscheid genomen en van onze vrienden daar en van de eigenaars van Melamun, we hebben de beste vakantie gehad van de laatste jaren, vond ook Robert, dus voor herhaling vatbaar.
Zo snel mogelijk de auto in en weg want anders zouden we daar nog staan denk ik haha.
De rit naar Denpasar verliep vlotjes zodat we al om 11.30 in de luchthaven waren, we konden normaal om 14.15 inchecken maar rond 13 uur begonnen ze al.
Toen het onze beurt was zei de man, oh banyak barang, veel bagage, maar toen hij onze papieren zag was alles ok, ik dacht dat we ieder 30 kg mochten meenemen maar was 35 kg dit had ik niet goed gelezen en gelukkig had ik het niet gelezen we zaten nu al aan 68 kg voor ons beiden.
De handbagage werd niet nagekeken ik zag wel staan max 7 kg, en de laptops werden niet mee gewogen.
Dus nadien hadden we nog tijd genoeg we zijn in de Prada lounge gaan lunchen, het kost 150.000rp p p dus zo'n 13 €, er waren verschillende zaken om te eten dus we konden er tegen tot s'avonds
Daar zagen we dan de verschrikkelijke beelden van de Tsunami in Japan.
We zijn op tijd vertrokken en in Taipei aangekomen regende het en was het verschrikkelijk koud, dit op amper 5 uur vliegen van Bali.
De taxi stond ons al op te wachten, we werden naar hetzelfde hotel gebracht als op de heen vlucht, "City Suites " de volgende morgen weer met een taxi naar de luchthaven, alles heel vlotjes geregeld, de bagage was ineens naar Schiphol door gesast.
De vlucht naar Schiphol verliep ook vlotjes, eten en drinken was er genoeg aan boord zelfs Robert vond het te veel van het goede.
We landen op tijd in Schiphol, natuurlijk direct de kinderen gebeld dat we goed zijn aangekomen, het busje van Eva Air stond ons al op te wachten wat een prachtige service, we waren met 10 personen, de andere kwamen allen van Thailand.
In Berchem stond Dirk ons op te wachten die ons thuis bracht waar geen airco nodig was maar wel een goede verwarming hahha.
Zondag de kinderen en kleinkinderen terug gezien wat ook wel erg fijn was en woensdag mijn broers en schoon zussen op bezoek, donderdag mijn vriendin Maria en haar man gaan bezoeken, volgende zondag naar Den Haag onze vrienden Johan en Anneke bezoeken.
Robert is al gaan zwemmen en ik ben vandaag gevolgd waar het ook weer een fijn weerzien was met onze zwem maatjes.
Begin volgende maand gaan we onze volgende reis vastleggen en dan volgt er natuurlijk ook weer een nieuwe blog.
Ik hoop dat jullie allen genoten hebben van de verslagjes en foto's, tot de volgende keer.
Groetjes Rita & Robert

donderdag 10 maart 2011

Foto's allerlei

Dit zal wel voor even gedaan zijn denk ik

Lekker in het water
Hé Marian zacht buikje hééé
Gede de tuinman
Marian, Henk, Robert, Danny, Chris, Ik en Frank
Onze lachende boeddha
Danny, Chris & Robert

Onze laatste dag in Bali

Hier het laatste berichtje vanaf Bali denk ik.
Onze vlucht is ok, berichtje gekregen dat we om 16.20 morgen namiddag naar Taipei vliegen, daar één nachtje slapen en de volgende dag om 8.40 verder vliegen via Bangkok naar Amsterdam waar we rond 19.15 zaterdag avond landen.
Hopelijk staat het busje ons op te wachten om ons naar Berchem Satie te brengen waar Dirk ons komt ophalen.
Ik hoop dat het niet te koud is of regent want ben wel op mijn sandalen, t-shirt en sjaal.
Giok komt ons rond 8 uur s'morgens oppikken, een Australische die hier in het hotel verblijft vroeg of ze mocht meerijden want zij vliegt ook vrijdag naar huis, natuurlijk waarom niet.
We gaan nog wel effe in Bedugul op de markt stoppen en zien of ze nu al de grote maten van singlets hebben voor Robert want die zijn hier in Lovina niet te vinden, daar is een winkeltje die ze hebben.
Verder zien we wel hoe alles verloopt, na de middag afscheid gaan nemen aan het strand hier en in Lovina centrum, deze namiddag komt Wati mijn nageltjes nog effe doen en deze avond het afscheids dinner ons aangeboden door Susie & John van hotel Melamun, Marian en Henk en de volledige staff is ook uitgenodigd.
Een paar kinderen zouden komen dansen, dus een beter afscheid kunnen we niet hebben.
We zijn goed geladen, zo'n 63 kg en Robert zijn handbagage weegt 8 kg, de mijn 7 kg de zakken van de laptops zitten ook vol, hopelijk ziet Robert het pas als we ze er moeten uithalen in de luchthaven hahha.
Gisteren avond zagen we nog een Nederlands stel, ik was aan het vertellen dat ik in dit vliegtuig niet met mijn voeten aan de grond kan, zij had juist een opvouwbaar voetbankje gekocht, ze liet het me zien en ideaal voor mij en kon het nemen zodat Robert niet meer naar Singaraja moest rijden zou zij er wel een ander gaan kopen dus direct gedaan.
Het kan zelfs nog bij mijn hand baggage!!
Al de zaken die we niet meenemen naar huis is hier in het hotel opgeslagen, we hebben drie plastic bakken en een aantal dozen, weet niet waar het allemaal van komt maar het is er en het blijft hier.
Er was effe paniek want had alles opgeschreven wat ik in september niet meer moet meebrengen, had ik toch zelf die brief in de doos gedaan die hier moest blijven, natuurlijk die was al dicht geplakt, ik maar denken welke doos was het, gegokt en juist gegokt lag er van boven in.
Doos terug dicht en nu komt ze niet meer open zei Robert, dan vond ik mijn euro's niet meer, de muntstukken de briefjes natuurlijk wel, zeg daar ga ik niet meer achter zoeken, geeft de chauffeur in België dan maar 50 €, dat vind ik nu wel wat veel zenne !!! zeker nu we uit Bali komen.
Gelukkig hebben we toch nog wat munten gevonden zo heeft de chauffeur toch iets drinkgeld.
Hoe het deze avond verlopen is en de terug vlucht dat horen jullie wel als we thuis zijn.
Groetjes
Rita & Robert

zondag 6 maart 2011

Foto's van Ogoh-Ogoh

Hier de foto's van de Ogoh-Ogoh optocht
Knappe figuren gemaakt van Papier Maché

Robert met de schoonzoon van het winkeltje naast de warung
Ketut van de laundry bij ons in het hotel
Ze gingen er helemaal in op

Aan het strand
Hier werden al de figuren verbrand

Nadien allen bij Ayontje iets gaan drinken
De volledige reeks van de foto's is te zien via deze link

Foto's beschermings ceremonies

Dit zijn de foto's van bij Agus thuis, nadien de foto's van de ceremonie in het hotel.
De foto's van Ogoh-Ogoh komen later, wegens gebrek aan tijd om ze in het album te plaatsen haha
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/15_ceremonie_vr_bescherming_huis
Onze Boedhha luisterde aandachtig
Hij was Lawar aan het maken
De mooie Belimbing boom
Het varken werd voor de tempel gelegd
Zelfs 5000rp werd er op gelegd
Marian, Susie, Henk, Robert en John
Agus zijn moeder en ik
Agus was fier dat we er allen waren
Begin van de ceremonie
Agus zijn vader
De kop word van het varken gesneden
Dit zijn de foto's van de ceremonie in het hotel
De volledige reeks via deze link
De moeder van Erna is alles klaar aan het maken
Zij zou volgens Erna 65 jaar zijn
Wij allen aan het bidden
Ik kreeg ineens een deel water over mij en ze zei sorry
Hier geen varken maar een kip
We moesten 3 keer op de kip tikken

De dag voor Nyepi( Balinees Nieuwjaar)

Hier zijn we weer na enkele heel drukke dagen met ceremonies overal, vrijdag morgen waren we uitgenodigd bij Agus voor een reiniging en beschermings ceremonie bij hem thuis.
Samen met Susie, John, Marian, Henk en wij beide ernaar toe, overal langs de weg waren ze varkentjes aan het spit aan het braden want zaterdag was het Nyepi, de Balinese Nieuwjaar.
Natuurlijk moesten we allen in sarong en Kebaya gaan, zou niet staan in short en topje.
Ook bij Agus was er een babi guling aan het braden, we werden eerst ontvangen in de zitkamer, allerlei lekkernijen stonden al klaar waaronder de heerlijke Onde-Onde.
Nadien even het erf rondgelopen en met iedereen effe gesproken, wel fijn om dit eens mee te maken alles is zo gewoon, maar voor ons werden er toch weer wel speciale dingen gedaan.
Even later begon de ceremonie die door een tante van Agus werd gedaan, ook werd er een nieuwe payung (parasol)geplaatst en natuurlijk het varken moest er ook bij gelegd worden, er werd zelfs nog 5000 rp op zijn kop gelegd.
Nadat de vader de kop van het varken eraf had gekapt was de ceremonie gedaan, wij terug naar het hotel en Robert moest om 11 uur bij de tandarts ( Doktor Gigi ) zijn, heb effe gebeld of hij wat later mocht komen allemaal geen probleem hier en alles is weer netjes geregeld.

Nadien lekker in het zwembad gehangen, je ziet aan mijn schrijf stijl dat ik hier veel met Nederlanders optrek haha.
In het hotel zou er ook zulke ceremonie zijn, voor de eigenaars en de gasten.
De moeder van Erna deed de ceremonie, deze keer kwam er geen Holy Man aan te pas, Erna is heel klein en zo ook haar moeder, het mensje zou 65 jaar oud zijn!!!
Hier was er geen varkentje maar wel een mooie vogel en Erna was zo blij dat ze deze vogel had gevonden want die had witte plekjes, overal vinden ze toch iets goeds eraan.
De ceremonie zou om 12 s'middags beginnen, natuurlijk wat Jam Karet( Rubbere tijd) maar het werd nadien wel na 14.00 uur maar ja daar moet je hier rekening mee houden, tijd speelt hier geen rol dus dat komt ook niet zo nauw dan.
Marian en ik hadden een sarong over ons badpak gedaan en foto's gaan nemen, maar nadien moesten we meehelpen bij de ceremonie ook Susie de eigenares.
Zo konden we er niet gaan bij zitten dus ik snel mijn kebaya en sarong over mijn badpak aangedaan en wij mee op de grond.
De mannen hadden het beter bekeken die waren gaan zwemmen dus heb snel aan Komang van het restaurant gevraagd om foto's te nemen, ze heeft het nog goed gedaan ook vind ik.
De moeder sprenkelde water en ik schrok ervan en ze zei sorry dus we moesten beide lachen.
Was wel eens fijn dit te mogen meemaken maar ja dit is alleen de dag voor Nyepi de Balinese Nieuwjaar.
Nadien het zwembad in natuurlijk, die avond was er de optocht van Ogoh-Ogoh, Robert en ik zijn op de motor gaan rondrijden we hebben er veel gezien, knap gemaakt allen, wel enge figuren maar ja die staan symbool voor de boze geesten, het heeft zowat weg van Carnaval.
Ze gaan er erg mee op en iedere buurt heeft zijn eigen Ogoh-Ogoh gemaakt.
Ook veel bekende gezien, Robert zijn naam werd overal geroepen, dus die is wel goed bekend in Lovina hier, een goed of slecht teken!!!
We zijn op tijd naar Ketut gaan eten, bij zonsondergang kwam de stoet hier aan aan het strand met veel lawaai, overal uitgelaten mensen, zowel volwassenen als kinderen.
Nadien werden al de poppen in brand gestoken en ging iedereen tevreden naar huis na zoveel werk waar ze al weken mee bezig waren.
We zijn nog iets bij Ayontje gaan drinken en dan naar het hotel, s'avonds waren er nog Belgen aan gekomen, juist op tijd want na 12 s'nachts mocht er niemand meer op de baan.

Zaterdag was het dan Nyepi( Balinees Nieuwjaar ) day of silence, we hadden ontbijt aan het zwembad, en ja wat moet je dan doen als je niet van het hotel af mag, aan het zwembad zitten, ik dacht van goed te kunnen lezen maar met die Nederlanders lukt dat niet zo!!!
Een Australische dame had lekker brood met een kaas smeersel gemaakt dus iedereen ervan gesmuld.
Na de middag terug aan het zwembad kreeg ik slaap en heb me zelf horen snurken, eerste keer dat ik geslapen heb aan het zwembad zal wel erg moe geweest zijn .
We konden in het hotel eten tot 18.00 want dan moest alles stil zijn en iedereen van de straat, in de namiddag hebben we wel mensen zien gaan maar geen auto's of brommers gehoord, zo helemaal anders dan andere dagen, nu merk je pas hoeveel lawaai er soms is op de baan.
We hebben allen lekker gegeten en om 19.00 ging iedereen te voet naar huis van het personeel, alleen de nachtwaker bleef.
Ook mochten we geen lichten aansteken op het terras wel in de kamer met de gordijnen dicht natuurlijk.
De TV uizendingen werden geblokkeerd van en naar Bali, ook geen internet alhoewel het in de namiddag nog ging.
We wilde deze dag gebruiken om in te pakken maar dat hebben we niet gedaan natuurlijk.
Hier wat uitleg over Ogoh- Ogoh en Nyepi
De dag voor Hari Nyepi ( Balinees Nieuwjaar ) is het hier in Bali Ogoh-Ogoh.

Wekenlang wordt er gewerkt aan het maken van monsterachtige figuren, wel 3 tot 4 meter hoog! Die poppen staan symbool voor de Butha Kala, de boze geesten. Ze worden o.a. gemaakt van bamboe, piepschuim, ijzerdraad, plastic en papier-maché. Tot in alle details is het lichaam, de aankleding en versierselen uitgewerkt

Met zonsondergang maken de Balinezen zoveel mogelijk lawaai door op potten, pannen en bamboestengels te slaan en voetzoekers en bamboekanonslagen af te steken om boze geesten te verjagen. 's Avonds worden de poppen met veel kabaal in een processie door het dorp gedragen. Bij ieder kruispunt werden de demonen misleid door in cirkels te lopen.

De Ogoh Ogoh (enorme beelden van demonen of slechte geesten) worden door het dorp geparadeerd vergezeld door een enorm lawaai van cimbalen die Ngerupuk heten.

Na de optocht steken ze deze beelden in brand op het strand. Het lawaai, muziek en het vuur drijven de demonen weg voor een jaar.

Het doel van Ogoh-ogoh is de boze geesten van het eiland weg te jagen. De dag erna - Hari Nyepi dus - is de dag van de stilte. Het idee hierachter is dat de boze geesten die toch nog overvliegen in de waan gebracht worden dat er niemand meer op Bali is. Ze kunnen dus niet op het eiland komen, want wat je niet ziet en niet hoort, is er niet...Na de Ogoh Ogoh Ngerupuk ceremonie wordt heilig water (Tirta) naar elk huis gebracht waar Mecaru ceremonie wordt uitgevoerd. Deze begint bij de Pura (tempel) bij de poort van het huishouden. Daarna zullen alle leden van het huishouden 3 maal rond huis lopen terwijl ze wierook (kulkul), heilig water (tirta) en vuur (oncor) dragen om de laatste demonen uit het huis te verdrijven.

Nyepi
Volgens de Saka kalender eindigt het jaar in de 9e maanmaand met Pengrupukan (oudejaarsavond). Omdat het einde van een jaar gebaseerd is op de maancyclus, wisselt de datum elk jaar tussen midden maart en midden april.
Het nieuwe jaar begint met Nyepi (wat stil zijn betekent). Op deze dag blijft iedereen vanaf zonsondergang 24 uur in stilte binnen en ligt het leven op Bali plat. Ook het vliegveld, Ngurah Rai, van Bali gaat op slot. Het is het enige vliegveld ter wereld dat 1 x per jaar een dag lang buiten bedrijf is. Van toeristen wordt verwacht dat zij zich ingetogen gedragen. Je mag dan wel je hotelkamer uit maar zeer zeker niet de straat op en daar wordt ook streng op gecontroleerd.

Nyepi zelf is een dag van totale stilte.

Er mag geen werk gedaan worden, geen vuur gemaakt worden en niemand mag buiten gezien worden.

De meeste van deze regels gelden ook voor toeristen. Zij mogen niet buiten hun hotel komen. Het vliegveld is gesloten en er wordt dus ook niet gevlogen. Elke vorm van transport is onmogelijk op deze dag.

De restricties zijn:

Vervoers middelen mogen niet op straat en de gordijnen moeten gesloten blijven.
Licht in publieke gebieden en op balkons moeten uit blijven.
Geen enkele vorm van recreatie is toegestaan.
Vuur mag niet gemaakt worden en lichten moeten zwak blijven.
Werk is verboden !!!!

Geen entertainment of plezier dit is inclusief telefoon of TV.
Niet reizen.
Koken is verboden en voor sommigen eten en praten ook.
De dag na Nyepi, Ngembak Geni, bestaat uit sociale activiteiten zoals het bezoeken van familie en vrienden en vragen van vergiffenis aan elkaar.

In Lovina is er vandaag een soort Vlaamse Kermis waar veel volk naar toe komt, alles verkopen ze daar tot BH's toe.

Dit was een hele boterham maar voor diegene die het nog nooit meegemaakt hebben is dit een mooie aanvulling.

Dit was onze tweede Nyepi die we meemaken, volgende keer niet maar het jaar daarop misschien weer terug terwijl we hier zijn.

Gr Rita & Robert