Saraswati day

Hallo iedereen,

Hier ben ik dan met het volgend berichtje, alles nog steeds in orde, zaterdag ben ik met Erna zij is hier zowat de conciërge in het hotel naar Saraswati ceremonie geweest in de school van haar kinderen.Robert heeft me gebracht en is gaan zwemmen!!!
Dit wordt altijd op een zaterdag gevierd, dit is de dag van dank voor de gave en kennis, alle boeken zijn onderwerpen op deze dag.
Het is niet de bedoeling om die dag te lezen werd er mij verteld, zelfs afgeraden dus heb het maar niet gedaan er zijn nog genoeg dagen dat ik kan lezen.
Voor de liefhebbers wat informatie over Saraswati.
De Godin Saraswati wordt aanbeden door alle personen die geïnteresseerd zijn in kennis, met name studenten, docenten, wetenschappers etc.
Zij wordt gewoonlijk afgebeeld met vier armen, draagt een witte sarong en zit op een witte lotus. Ze heeft een boek en een rozenkrans in haar achterste handen vast, terwijl haar voorste twee handen zich bezig houden met het spelen van een luit.
De vier armen vertegenwoordigen de vier elementen van de innerlijke persoonlijkheid, een boek in één van haar achterste handen betekend dat de verworven kennis moet worden gebruikt met liefde en vriendelijkheid, de rozenkrans betekend concentratie en meditatie.
Een zwaan symboliseert de macht van discriminatie, of de mogelijkheid om onderscheid te maken tussen goed en kwaad, de pauw zit te wachten naast Saraswati om als voertuig te dienen, een pauw toont onvoorspelbaar gedrag, zijn stemmingen kunnen worden beïnvloed door de veranderingen van het weer.
Dit betekend dat men moet vrezen, besluiteloosheid en wispelturigheid overwinnen om ware kennis te verwerven.
Het was heel fijn dit eens mee te maken, de kinderen zaten rustig te wachten tot de ceremonie ging beginnen maar het duurde wat lang naar hun zin en ze begonnen elkaar te plagen, overal hetzelfde zijn de kinderen.
Het waren wel een deel trappen omhoog, de offergavens stonden er al en, overal was het een geroep hello naar mij, ik zag een muurtje en dacht ja daar ga ik op zitten, op de grond lukt niet denk ik want nu was er geen Robert die me kon rechttrekken.
De priester deed al de gebeden, nadien gebeurde de wijding, Ze vroeg aan mij of ik ook gezegend wilde worden, natuurlijk je weet nooit waar het goed voor is.
Nadien ging iedereen terug naar beneden er werd daar ook nog aan de andere tempel gebeden, er lag ook een gebraden varken te wachten, terug dezelfde ceremonie maar deze was niet zo lang.
Nadien waren de kinderen uitgelaten ook namen ze allemaal hun offergavens mee terug naar huis na eerst er wat lekkernijen te hebben opgegeten, ik heb Robert opgebeld die me kwam ophalen.
Ik was natuurlijk in Balinese klederdracht met sarong en kebaya, als ik thuis kwam alles uit en short terug aan en gaan ontbijten want dat had ik nog niet gedaan s'morgens.
Het zwembad is nog steeds onze beste vriend waar we veel te vinden zijn, bij Ketutje is het eten nog altijd even lekker dus daar vind je ons ook regelmatig, ik zal één dezer dagen eens op de weegschaal gaan staan, ben benieuwd.
Groetjes Rita & Robert